7 december 2022
Wereldkampioen en gesluierd: 'Men kan iemand feliciteren voor haar sportcarrière en tegelijk spijt uitdrukken over haar keuze'
Wereldkampioene taekwondo Sarah Chaari begrijpt niet dat, wat ook haar redenen zijn om de sluier te dragen, dit door de Moslimbroeders alleen kan worden geïnterpreteerd als een stap voorwaarts in hun theocratische project. Een project dat, als het slaagt, haar zou dwingen een kruis te maken over haar carrière.
Er is niet alleen voetbal in het leven ... Er is ook taekwondo, ook al wordt er minder over gesproken. In dat verband is er goed nieuws, want de wereldkampioene is een Belgische! Ze heet Sarah, ze is afkomstig uit Charleroi en ze is net gestart met haar studies geneeskunde. We kunnen niet anders dan trots zijn op zo'n veelbelovende sportieve en academische carrière. We kunnen bovendien heel goed de trots begrijpen van Paul Magnette, de burgemeester van Charleroi en voorzitter van de Parti Socialiste, die zijn vreugde uitte op de sociale netwerken: 'Een jonge Carolo op het dak van de wereld! Gefeliciteerd, Sarah Chaari, wereldkampioene taekwondo op slechts 18-jarige leeftijd! Je bent een vaandeldrager van onze stad en ons land.'
Maar Sarah is niet enkel de vaandeldraagster van Charleroi en ons land, ze draagt ook een islamitische sluier. In de krant Le Soir vertelt ze dat ze deze sinds 2020 draagt 'na een persoonlijke bezinning. Deze hoofddoek ben ik, het is mijn religie.' Meer over haar beweegredenen zullen we niet te weten komen en natuurlijk is het modieus om te zeggen dat het er niet toe doet, omdat het haar keuze is. Indien je je erover opwindt, word je als 'islamofoob', en dus racistisch bestempeld. We moeten inderdaad erkennen dat er onder degenen die denken: 'nee, we vinden die sluier niet onbelangrijk', er een aanzienlijk deel mensen zijn die van mening zijn dat een jonge vrouw met een Noord-Afrikaans klinkende achternaam niet 'echt Belgisch' kan zijn, en die dat soms op een hatelijke manier uiten.
_Theocratisch project
Het moet mogelijk zijn om deze jonge vrouw te feliciteren voor haar uitzonderlijke sportcarrière en voor het feit dat ze geslaagd is voor het toelatingsexamen voor de studies geneeskunde, waarin slechts 6% van de kandidaten slaagt. Tegelijkertijd mag men betreuren dat zij heeft gekozen voor het dragen van wat meer dan ooit het symbool van de politieke islam is, wat men daar ook mag over beweren. In 2021 merkte de Belgische Staatsveiligheid op dat 'de Moslimbroederschap in Europa en in België op lange termijn streeft naar de geleidelijke islamisering van de Europese samenleving in al haar onderdelen' en dat 'het recht om in alle omstandigheden een hoofddoek te dragen een van de klassieke strijdpunten van de Moslimbroederschap is'.
Het zou evenzeer mogelijk moeten zijn, voor een dagblad als Le Soir, om onze jonge kampioene te bevragen over haar visie op de Iraanse vrouwenopstand, die al meer dan 400 doden heeft gekost. Deze opstand heeft alle vrouwen van een Iraans vrouwenbasketbalteam ertoe gebracht om zonder sluier te poseren, waarschijnlijk met gevaar voor eigen leven.
Sarah is duidelijk een intelligente jonge vrouw die een prestigieuze sportieve en professionele carrière nastreeft. Eerlijk gezegd juich ik dat toe. Het is jammer dat die onmiskenbare kwaliteiten haar niet doen inzien dat, wat ook de persoonlijke redenen zijn die haar gebracht hebben om de sluier te dragen, dit door de Moslimbroederschap en hun moellahvrienden hier en elders zonder meer kan worden uitgelegd als een vooruitgang van hun theocratisch project. Een project dat, als het slaagt, de jonge Sarah zou dwingen een kruis te maken over haar carrière en, meer in het algemeen, over haar keuzemogelijkheden. Is dit echt wat ze wil?
(Deze tekst verscheen eerder in het Franse weekblad Marianne, op 28 november 2022. Tekst overgenomen met toestemming van de auteur. Vertaling: Jean-Nicolas De Wulf.)
Meer van Nadia Geerts