17 april 2024
Zwarte wolken aan de horizon
(Met het vooruitzicht op 9 juni 2024)
Aan de zijde van zijn moeder een jongen op straat,
als boven zijn hoofd het gejacht langs hem gaat
van een wereld die op een verdieping hoger leeft.
Met zijn hand uitgestrekt, of er niemand wat geeft,
bepotelt zijn blik onverschillig het grijze trottoir:
het werkterrein van zijn toekomst als bedelaar.
Maar waarom ervoor kiezen te eindigen in een riool?
Jij hoort niet hier op straat, jij hoort op school!
als boven zijn hoofd het gejacht langs hem gaat
van een wereld die op een verdieping hoger leeft.
Met zijn hand uitgestrekt, of er niemand wat geeft,
bepotelt zijn blik onverschillig het grijze trottoir:
het werkterrein van zijn toekomst als bedelaar.
Maar waarom ervoor kiezen te eindigen in een riool?
Jij hoort niet hier op straat, jij hoort op school!
Je gebruinde huid, je donkere kijkers … je lijkt een model
dat zich los heeft geweekt uit schilderdoek of aquarel;
en al meteen betoverd door je leuke snoet
is er een oudje dat jou vriendelijk begroet
met een aai door je krullenbol en een langs je huid …
Maar door die vieze, vuige vegen deinst ze achteruit
en concludeert, terwijl ze ruikt aan haar hand,
jij hoort hier niet op straat, wel in je land.
dat zich los heeft geweekt uit schilderdoek of aquarel;
en al meteen betoverd door je leuke snoet
is er een oudje dat jou vriendelijk begroet
met een aai door je krullenbol en een langs je huid …
Maar door die vieze, vuige vegen deinst ze achteruit
en concludeert, terwijl ze ruikt aan haar hand,
jij hoort hier niet op straat, wel in je land.
Wantrouwig gluurt een norse vent doorheen zijn raam
en denkt: wie tolereert dit toch in 's hemelsnaam!
Hij houdt zijn hart vast, doet zijn deur op dubbel slot
en richt een schietgebed tot zijn genadige god:
'Dat jat en pikt en steelt de hele dag maar door
en krijgt daar op de koop nog ondersteuning voor!
Die schooier, 't is een etterend gezwel.
Dat hoort niet in mijn straat, maar straks vast in een cel.'
Meer van Rudy Van Giel
en denkt: wie tolereert dit toch in 's hemelsnaam!
Hij houdt zijn hart vast, doet zijn deur op dubbel slot
en richt een schietgebed tot zijn genadige god:
'Dat jat en pikt en steelt de hele dag maar door
en krijgt daar op de koop nog ondersteuning voor!
Die schooier, 't is een etterend gezwel.
Dat hoort niet in mijn straat, maar straks vast in een cel.'