Het is de bedoeling dat de eindtermen (competenties) van de derde graad vanaf het schooljaar 2023-2024 gefaseerd worden ingevoerd, tenminste als de Raad van State er weer geen stokje voor steekt. De onduidelijkheid over de nieuwe eindtermen, leerplannen, lessenroosters en handboeken veroorzaakt dan ook heel wat frustraties. Ongetwijfeld zal in de eindtermen behouden blijven dat ‘de leerling moet beschikken over voldoende fysische kennis en inzichten om de wereld om hem heen te begrijpen en te verklaren’. Hoogstwaarschijnlijk zal ook de notie wereldbeeld hier en daar weer opduiken, maar eveneens het pedagogische keurslijf van de ‘aansluiting bij de leefwereld van de leerling’. The horror. Daarbovenop stuurt de nadruk op STEM de leerinhouden richting toepasbaarheid en integreerbaarheid, zodat wetenschappelijke vakken steeds meer tot middel worden gereduceerd en veel van hun waarde verliezen. Ik vrees daarom voor dat wereldbeeld.
Toegegeven, het onderdeel kosmografie van het vak aardrijkskunde vertelt ondertussen al wel over de oorsprong en evolutie van het heelal. Zelfs de kromming van de ruimte, zwaartekrachtlenzen, zwarte gaten en zwaartekrachtgolven komen aan bod, maar het geheel blijft verhalend zodat het met moeite knaagt aan het rigide newtoniaanse wereldbeeld. Zelfs het vak fysica ontkomt er niet echt aan, en niet alleen in de zogenaamde wetenschappelijk ‘zwakkere’ afdelingen. Eufemistisch gelabeld als keuzeoptie, valt facultatieve leerinhoud zoals relativiteit nogal eens gemakkelijk uit de boot, vooral wegens tijdsgebrek. Eerlijk gezegd verwacht ik hierin weinig verbetering.