Kwintessens
Geschreven door Delphine Lecompte
  • 238 keer bekeken
  • minuten leestijd
  • Reacties

15 januari 2025 De paardentram
Op 23 november zakte het paard Bella in het centrum van Brugge door haar benen.
Ja, benen.
Morsdood.
Een schokkend beeld.
Bella werd vijftien jaar lang gedwongen om de loodzware paardentram voort te torsen.
Ik hoor het koor van ongelovige Gentenaars en Groningers (en andere mensen die het geluk hebben niet in Brugge te wonen en dus niet dagelijks geconfronteerd worden met dierenleed): 'Een paardentram? Echt? Ja, op sepia foto's heb ik wel eens een paardentram gezien maar dat was lang geleden toen de mensen van niet beter wisten, en toen er bovendien nog geen diervriendelijke alternatieven bestonden ... Een verschrikkelijke praktijk. Ik dacht dat alle paardentrams ondertussen waren afgeschaft?!'
Wel nee, in Brugge hebben we naast koetsen ook te kampen met vervloekte wrede schabouwelijke paardentrams.
Voor een dagje folkloristische dierenmishandeling: komt allen naar Brugge!
We hebben hier zelfs een mistroostig verloederd dolfinarium waar intelligente zeezoogdieren worden gedwongen om vernederende kunstjes op te voeren, opdat gescheiden ouders en hun nukkige kroost een verzetje zouden hebben.
Kies een verstandiger verzetje! Film? Theater? Een boswandeling?
Wees niet harteloos en primitief, maar ontdek de Vlaamse Primitieven in het Groeningemuseum!
Het dolfinarium zal gelukkig (dankzij Ben Weyts, GAIA, internationaal gerenommeerde experten zoals Jane Goodall, Rick O'Barry ... ) de deuren sluiten in 2037.
Terug naar de paardentram ...
De tram zelf weegt 800 kilogram.
In de tram passen tot maximum 13 personen volgens de website van de Brugse paardentram.
In werkelijkheid zijn het er vaak meer.
Waarom niet?
Onafhankelijke controleorganen zijn er toch niet.
De koetsiers controleren zichzelf, ideaal ... voor de koetsiers, allesbehalve ideaal voor de dieren.
Moet het verwonderen dat vooral de Amerikaanse toeristen lovend zijn over deze opzichtige wraakroepende abominabele folkloristische folterpraktijk?
En, zonder me te willen bezondigen aan bodyshaming, moet ik er toch aan toevoegen dat de kirrende kortzichtige yankee fools maar ook de stugge hardvochtige bruten uit pakweg Hongarije die geen graten zien in zo'n ritje met een paardentram, bijna altijd wanstaltige zwaarlijvige boerse rumoerige hufters zijn.
Tien maal honderd kilo (ik ben mild) plus het gewicht van de kar zelf: reken maar uit ...
Ongeveer twee ton!! Inderdaad!
Schokkend, degoutant en misselijkmakend.
De zaakvoerder van de Brugse paardentram kreeg meteen een forum van alle mainstream media, daarin weeklaagt hij hypocriet en schaamteloos: 'Niets wees erop dat er iets mis was, de ongegronde beschuldigingen doen pijn.'
'Het is de natuur', durft hij stellig en filosofisch te beweren.
Nee, het heeft zeker niets te maken met het afschuwelijke sleuren, met de stress, met de blootstelling aan uitlaatgassen, met de belasting van hart en gewrichten.
Een bevriende vet betaalde veearts (vriend aan huis bij de paardentram) beaamt: 'Jammer, maar het is de natuur'.
De uitbater van de paardentrams betreurt verder 'de polarisering'.
Hij bedoelt dat hij het jammer vindt dat schrandere dappere woeste idealistische dierenvrienden hun sociale media gebruiken om hun afkeer tegenover de paardentrams te uiten.
Op de officiële website van Brugge wordt de paardentram als volgt aangeprezen: 'De Brugse paardentram laat je op een originele manier kennismaken met al het moois van de Brugse binnenstad'.
Daar moet natuurlijk staan: 'De Brugse paardentram laat je op een barbaarse, sadistische, compleet achterhaalde manier kennismaken met al de kneuterige kitscherige gewrochten en antipathieke loensende Mariabeeldjes waar de chauvinistische schaapachtige enggeestige Bruggelingen zo onbegrijpelijk lyrisch over doen'.
De paardentrams rijden (in tegenstelling tot de 'normale' koetsen) vaak op luchtbanden, wat het torsen nog uitputtender maakt.
Het gebruik van dergelijke banden is overigens een wettelijke overtreding!
Mijn drieste nobele onverschrokken Brugse dierenvrienden hebben verschillende video-opnames gemaakt waarop te zien is hoe zo'n veelgeplaagd paard een tram op luchtbanden voorttrekt.
Ha! Bewijsmateriaal!
Maar wacht: die opnames zijn eigenlijk helemaal niet nodig ... want op de website van de Brugse paardentram hebben ze zelf al een foto geplaatst waarop een paardentram met luchtbanden staat!
Het ongebreidelde genadeloze mercantiele uitzuigen van weerloze dieren, ter vermaak van dwaze fantasieloze mensen, is amoreel en onverdedigbaar.
Ik hoef (ha ha) geen ongegronde beschuldigingen te uiten, ik kan gewoon rondlopen in Brugge en met eigen ogen zien hoe zwaar de doffe bedrukte vreugdeloze paarden van de paardentram het hebben.
Ze zijn afgepeigerd.
Ze leiden geen 'prinsheerlijk' leven.
Ze lijden.
Ze krijgen eten, hoogwaardig voedsel, en knusse stallen, hoor ik.
Dat zou er nog aan ontbreken!
Het is een blamage dat er een paardentram rondrijdt in Brugge.
Het stadsbestuur moest zich schamen.
Hopelijk kan de dood van Bella een kentering teweegbrengen, dan is het toch ergens goed voor geweest.
De negatieve reviews op Tripadvisor zijn alvast bemoedigend, de publieke opinie is aan het kantelen.
Een kleine bloemlezing: 'Abusive. Financier dit niet. Dierenmishandeling (x 1000). Schaamte, ik was bijna in tranen. Vreselijk, verschrikkelijk, wreed. Misvormde achterpoten. Pure afzetterij en geen oog voor dierenwelzijn. Doe wat juist is en niet wat geld opbrengt ... '
Ook in mijn naaste omgeving hoor ik ontzetting en gemopper.
Bij 'gewone' mensen, en niet uitsluitend bij de zogenaamd hysterische radicale fanatieke dierenrechtenactivisten.
Iedereen steigert, siddert, kokhalst en huivert.
De foto van de dode Bella in het centrum van Brugge is dan ook bijzonder heftig en hartverscheurend.
De foto laat niets aan de verbeelding over: een dood paard in het midden van een drukke Brugse straat.
Haar leven was ploeteren, hijgen, puffen, afzien.
Teugels, striemen, strengen, blind gemaakt, schrille geluiden, smog, loodzware ballast ...
Jaren aan een stuk, te vaak, te lang.
Vele Bruggelingen (de meeste Bruggelingen?) zijn aangedaan, en we zullen niet zwijgen.
Het lijden van dieren wordt niet meer, zoals vroeger, achteloos weggewuifd.
De paardentrampaarden hebben een ellendig bestaan.
Beknot, blind, mat, depressief, miserabel, uitgeput, afgemat.
Ze liggen onder de knoet, ze ervaren te veel stress en ongemak.
Met sentimentalisme, fanatisme en/of wereldvreemdheid hebben mijn standpunten niets te maken, het is wetenschap.
Stress en pijn bij dieren is meetbaar, het is geen fabeltje.
Geen riedeltje.
Kwintessens
-
_Delphine Lecompte -
Meer van Delphine Lecompte

_Recent nieuws

Bekijk alle nieuwe berichten

_Populair nieuws

Bekijk meer populair nieuws