12 januari 2021
Hoe de Psychologencommissie zichzelf overbodig maakt
Kaat Bollen is geen psycholoog meer. Ze gaf haar titel terug aan de Psychologencommissie, nadat die haar schorste. Heeft Bollen iemand bepoteld? Het beroepsgeheim met de voeten getreden? Manifeste onwaarheden verkondigd? Is ze een relatie met een cliënt begonnen? Bracht ze mensen die haar vertrouwden in gevaar? Hanteerde ze onredelijke tarieven?
Niets van dat alles. De grote overtreding: de psychologe droeg en public een korset dat ter hoogte van het décolleté weinig aan de verbeelding overliet. Volgens de Raad van Beroep van de Psychologencommissie legt ze zo niet de 'nodige waardigheid en reserveringen' aan de dag. Nog meer gedrag dat niet door de beugel kan: reclame maken voor een pornofilm, het plaatsen van 'kunstzinnige naaktfoto's', een burleske show, een webshop met erotische artikelen. 'Zulks sleurt andere psychologen mee in het bad en schendt hun imago', vindt de commissie. Bollen heeft dus Artikel 39 van de ethische code geschonden. 'De psycholoog mag zijn diensten bekendmaken op voorwaarde dat hij ze objectief en op waardige wijze voorstelt zonder de reputatie van zijn vakgenoten te schenden.'
Interessant. De commissie meent dus objectief te kunnen bepalen wat waardig is en wat niet. Wat niet waardig is: seksualiteit. Het laten zien van je lijf. Een korset, een paar netkousen en een gamma vibrators zijn zo onwaardig dat ze niet alleen Bollen, maar ook de hele beroepsgroep neerhalen. Wie publiekelijk laat zien een seksueel wezen te zijn, tast de professionele sérieux aan. Dat psychologen zoals alle mensen ook seksuele wezens zijn wordt een probleem wanneer ze dat aspect van hun leven niet strikt in de privésfeer houden.
Met de schorsing neemt de Psychologencommissie een duidelijk standpunt in: ze volgt de standaard maatschappelijke normen over 'waardigheid'. Seksualiteit dient achter gesloten deuren blijven. Dat is pijnlijk en vervelend voor Kaat Bollen, die er als seksuologe net een missie van maakt om seksualiteit bespreekbaar te maken. Zij doet dat door het goede voorbeeld te geven en haar eigen seksualiteit niet angstvallig te verstoppen. Ook voor een psycholoog geen gekke strategie: onderzoek wijst uit dat een gezonde seksualiteitsbeleving, wars van schaamte, het mentale welzijn ten goede komt. Maar nog pijnlijker is de uitspraak voor alle mensen die hulp zoeken bij een psycholoog net omdat zij pijnlijk botsen met de heersende maatschappelijke normen. Vergeet niet dat vele psychologen tot diep in de twintigste eeuw homoseksuelen nog als 'ziek' bestempelden. Mensen die aan BDSM doen krijgen dat label nog steeds onterecht opgeplakt, als ze bij de verkeerde psycholoog terecht komen.
Een goede psycholoog hoort de impact van maatschappelijke normen te onderzoeken. Door de norm klakkeloos te volgen maakt de Pyschologencommissie zichzelf minstens overbodig – als ze al geen psychologische schade aanricht.
(Tekst oorspronkelijk gepubliceerd op demorgen.be)
Meer van Heleen Debruyne