7 april 2023
Over 'Finding Willard' van Tom Struyf
Acteur, schrijver en theatermaker Tom Struyf (°1983) neemt je in 'Finding Willard' mee naar een plekje in het noordoosten van de Verenigde Staten, dichtbij de grens met Canada. De voorstelling is deels theater, deels film, deels documentaire. Hij vertelt over zijn diverse reizen naar Willard, en voedt je met de verhalen en de geschiedenis van het kleine dorp.
Visueel word je begeleid door een maquette die centraal in de ruimte staat. Je blik op Willard wordt gedurende de voorstelling telkens verlegd, je beeld van de plek steeds rijker gevuld met mensen en locaties. Verhalen en gesprekken zie en hoor je ook via de videobeelden van de bewoners zelf. De focus komt op een voormalige psychiatrische instelling te liggen. We horen anekdotes van mensen die er vroeger tewerkgesteld waren. Maar de zorginstelling werd opgedoekt, een aantal gebouwen raakte in verval en de centrale locatie is inmiddels omgevormd tot gevangenis. Als kijker en toehoorder ga je deze evolutie al snel betreuren. Vroeger hingen de mensen van het dorp aan elkaar. Er werd goed gezorgd voor wie mentale problemen had. Toen was het blijkbaar beter.
Struyf weeft er een verhaallijn in over zijn eigen gezin, over verlies en geluk en de zoektocht naar een plek waar je een kind wil grootbrengen. Is Willard die plek?
Het bijzondere aan deze voorstelling zijn de verschillende lagen die je beetje bij beetje, quasi onopgemerkt toegediend krijgt. Je indruk van Willard en de gemeenschap moet na elke laag bijgesteld worden, er is telkens een andere versie van de feiten. Je oordeel was misschien voorbarig. En zo kan dat in het leven ook zijn. Heel snel hebben we een opinie over mensen, over nieuws of gebeurtenissen. Maar vaak missen we informatie of verschillende perspectieven om een waarheidsgetrouw beeld te vormen, om een gefundeerde opinie te formuleren. En als we deze informatie dan toch zoeken of verkrijgen, wat doen we er dan mee? In het geval van Struyf verandert het wel zijn eigen mening, maar kiest hij ervoor om de betrokkenen niet met de informatie die strijdig is aan hun eigen standpunt te confronteren. Deze voorstelling gaat subtiel om met deze menselijke neigingen, en confronteert ons met onze tekortkomingen. Voorts is het ook een mooie reis naar Willard, waar vriendschappen zijn ontstaan en het kerkje met het rode dak een herkenningspunt geworden is voor iedereen.
Meer info over de voorstelling, zie hier. Nieuwe speeldata voorzien vanaf maart 2024.
Meer van Gwenny Cooman