1 december 2025
Perfecte slachtoffers
In de eerst plaats is het boek een haatkreet t.o.v. de vele slachtoffers die tijdens de oorlog in Gaza vielen. Ongenuanceerd met een doel: de revolutie. Het is dus geen boek dat zoekt naar oplossingen voor dit belangrijke conflict in deze wereld: Palestina versus Israël. Toch heeft dit zin omdat het de woede weergeeft van de Palestijnen die in de diaspora leven: in London of New York, ergens in de wereld maar vooral in de omliggende landen. In het voorwoord schrijft hij: “Ik behoefde niet bijzonder scherpzinnig te zijn om te weten dat de wetgeving vaak het dodelijkste wapen is in het arsenaal van de onderdrukker en dat naarmate de hoofdstukken vorderen die identificaties verhuizen naar de voetnoten.”
Veel vragen, weinig antwoorden
De schrijver vraagt zich af of we te vertrouwd zijn geraakt met de dood? Hij vervolgt: “Zionisme is de voornaamste doodsoorzaak in bezet Palestina.” Deze zin vraagt een beetje meer uitleg. Het zionisme is de ideologie waarmee iedereen de bezetting van Palestina en het beloofde land goedpraat. Deze extreemrechtse ideologie geeft de Israëli grond en steelt de grond van de Palestijnen. Maar niet alleen grond, ook water, voedsel en een eigen leven.
Ontmenselijking van de Palestijn
Het kernprobleem is dat Israëli de Palestijnen zien als dieren en hiermede de Palestijnen buiten de mensheid plaatsen. De wijze waarop ze al eeuwenlang beschouwd, bestuurd en ingezet zijn, in en door het westen, wordt gedicteerd door hun status als beesten. Daardoor krijgen zij geen staatsburgerschap, geen echte regering enkel kolonisatie. Hun eerste kennismaking met de kolonisatie is onomkeerbaar en onvergetelijk. “De gevolgen van de ontmenselijking worden niet alleen duidelijk door hoe anderen ons waarnemen, maar ook hoe we naar onszelf kijken.”
Verzet
Verzet blijkt een veranderlijk begrip te zijn in het westerse denken. Terwijl het Oekraïens verzet om zijn guerrillatechnieken wordt verheerlijkt is het Palestijns verzet terroristisch, onbegrijpelijk, pervers en pathologisch. “De perfecte Palestijn moet vreedzaam en verdraagzaam zijn. Maar zo zijn wij niet. Wij zijn beroofd van tegenstrijdige gevoelens, van het recht op complexiteit.”
Het boek eindigt met een bekende grap van een Palestijnse man die thuiskomt in oorlogsgebied en een militaire tank voor zijn huis aantreft. Hij gaat naar de Israëlische soldaat en zegt vermanend: “Hoe dikwijls heb ik je nu al gevraagd om je tank niet op mijn oprit te parkeren?” Deze mop geeft de ernst van de situatie aan.
Met een uitgebreide verklarende woordenlijst, een must in een land waar ieder woord belangrijk is en de woorden aangeven dat men een kant kiest.
Lieven Vanhoutte
Uit het Engels vertaald door Hanna Vandercammen
Oorspronkelijke titel: Perfect Victims. And the Politics of Appeal. Haymarket Books, 2025.
