Interessant. De commissie meent dus objectief te kunnen bepalen wat waardig is en wat niet. Wat niet waardig is: seksualiteit. Het laten zien van je lijf. Een korset, een paar netkousen en een gamma vibrators zijn zo onwaardig dat ze niet alleen Bollen, maar ook de hele beroepsgroep neerhalen. Wie publiekelijk laat zien een seksueel wezen te zijn, tast de professionele sérieux aan. Dat psychologen zoals alle mensen ook seksuele wezens zijn wordt een probleem wanneer ze dat aspect van hun leven niet strikt in de privésfeer houden.

Met de schorsing neemt de Psychologencommissie een duidelijk standpunt in: ze volgt de standaard maatschappelijke normen over 'waardigheid'. Seksualiteit dient achter gesloten deuren blijven. Dat is pijnlijk en vervelend voor Kaat Bollen, die er als seksuologe net een missie van maakt om seksualiteit bespreekbaar te maken. Zij doet dat door het goede voorbeeld te geven en haar eigen seksualiteit niet angstvallig te verstoppen. Ook voor een psycholoog geen gekke strategie: onderzoek wijst uit dat een gezonde seksualiteitsbeleving, wars van schaamte, het mentale welzijn ten goede komt. Maar nog pijnlijker is de uitspraak voor alle mensen die hulp zoeken bij een psycholoog net omdat zij pijnlijk botsen met de heersende maatschappelijke normen. Vergeet niet dat vele psychologen tot diep in de twintigste eeuw homoseksuelen nog als 'ziek' bestempelden. Mensen die aan BDSM doen krijgen dat label nog steeds onterecht opgeplakt, als ze bij de verkeerde psycholoog terecht komen.

Een goede psycholoog hoort de impact van maatschappelijke normen te onderzoeken. Door de norm klakkeloos te volgen maakt de Pyschologencommissie zichzelf minstens overbodig – als ze al geen psychologische schade aanricht.

(Tekst oorspronkelijk gepubliceerd op demorgen.be)