Pestieau stelt dat de overgrote meerderheid van de Belgen zijn buik vol heeft van de versplintering en juist méér samenwerking wil, méér solidariteit en méér eenheid. Een scheiding noemt hij asociaal, duur, absurd en brutaal. Terwijl meer eenheid sociaal, goedkoop, efficiënt en humaan is. Wanneer we de geflopte regionaliseringen terugschroeven en de bevoegdheden opnieuw federaliseren, verminderen we het aantal overlegcomités en centraliseren we de technische en intellectuele capaciteiten weer op federaal niveau. Zo zouden we het met minder ministers en staatssecretarissen kunnen doen. De stad Londen telt meer inwoners dan België en heeft één gemeenteraad en één burgemeester. Bij ons kan het ook eenvoudiger, efficiënter en goedkoper.

Het tweede deel van dit manifest, dat aan de keerzijde van het boek begint, geeft een overzicht van de recente en minder recente geschiedenis van België in 20 vragen en antwoorden. Dit deel legt een complexe kwestie uit op een eenvoudige en beknopte manier. Dat helpt om het heden te begrijpen, zegt Pestieau. De volgende jaren staat er van alles te gebeuren in België. Gaan we splitsen, of vinden we onze eenheid? Dit boek analyseert wat de toekomst zou kunnen brengen. Eerlijk gezegd ziet dat er niet best uit met alle feiten die hij opnoemt. Pestieau draagt ook oplossingen aan en nieuwe mogelijkheden. Hij vertrekt vanuit de huidige historische actualiteit van de gewesten en vanuit de geschiedenis van de afgelopen vijftig jaar en geeft voorbeelden om tot meer gelijkheid, meer democratie en meer meertaligheid te komen.

Wat hij zegt over meertaligheid is zeker van belang. In plaats van oorzaak van problemen zou meertaligheid een troef moeten zijn. Een meertalige staat, die niet gebaseerd is op de verschillen tussen gemeenschappen maar op samenwerking, biedt meer kansen om al vanaf zeer jonge leeftijd twee of drie talen te leren. In Brussel en Antwerpen worden meer dan 140 talen gesproken. Dat is een pak meer dan enkel Nederlands en Frans. In België zou elke schoolverlater minstens tweetalig moeten zijn. Talenkennis helpt om zich gemakkelijker open te stellen voor de realiteit van andere landen, andere culturen en om internationale samenwerking te creëren in het bedrijfsleven en bij de jeugd.

Een kritisch boekje dat zeker de aandacht verdient van de kritische lezer en aanzet om nog kritischer te zijn.

Magda Heeffer