25 augustus 2017
Zuuraanvallen
Het gebeurt meestal in India of Pakistan, in 2015 ook een keer bij een winkel van Delhaize in Antwerpen, maar in London nu al honderd keer per jaar en het wordt steeds meer.
Twee minderjarige scooterrijders zorgden twee weken geleden voor afschuw door in anderhalf uur tijd vijf zuuraanvallen te plegen in Oost- en Noord-Londen. De meeste van zulke zuuraanvallen vinden plaats in stadsdelen met grote Aziatische gemeenschappen. In India en Pakistan is het vernietigen van de schoonheid van vrouwen een geliefd wapen van jaloerse, bezitterige mannen. Volgens Rabina Khan, raadslid in het stadsdeel Tower Hamlets, is het ware aantal mogelijk hoger omdat vrouwen soms uit angst geen aangifte durven te doen.
Maar het is geen geïmporteerd verschijnsel. In de jaren dertig van de 19de eeuw maakte een Londense krant al melding van een man die zijn collega met zuur had overgoten. De hedendaagse zuuraanvallen gaan ook veel verder dan eerwraak en ander huiselijk geweld bij immigrantenfamilies. Liefdesperikelen zouden hebben meegespeeld bij een aanval op bezoekers van een trendy nachtclub in Dalston, terwijl het gooien van zuur naar een ambulancemedewerkster in Tottenham zinloze mishandeling was.
De stijging komt vooral voor rekening van straatbendes. Bij twee van de vijf zuuraanvallen van 14 juli werden scooters gestolen en bij een ander incident in Dagenham kreeg een fietser zuur over zich heen bij een straatroof. Bendeleden zouden zuur ook inzetten bij het vereffenen van rekeningen en het bestrijden van rivalen. “Vroeger was zuur het laatste middel, nu het eerste”, zegt criminoloog Simon Harding. Hij wijst erop dat de politie nu strenger controleert op messenbezit. Op het bezit van zoutzuur of soortgelijke vloeistoffen staat geen straf.
De nadruk ligt nu op een hardere bestraffing van de zuurgooiers. Het komt zelden voor dat iemand die andermans leven heeft verwoest langer dan vier jaar in de gevangenis zit. Na vrijlating kunnen daders zelfs een nieuwe identiteit aanvragen, wat gezien het leed dat ze veroorzaakt hebben zeer bitter is. Minister van Binnenlandse Zaken Amber Rudd heeft aangekondigd om de strafmaat drastisch te verhogen. Ze wil duidelijk maken dat levenslang niet alleen gereserveerd moet zijn voor mensen die een zuuraanval hebben doorstaan.
En dan vragen wij ons als humanisten af of we actie moeten voeren tegen wapenbezit zoals revolvers en messen. Aanvallen met chemische producten kennen we uit Wereldoorlog I. Bij de herdenkingen in Ieper wordt dat gememoreerd. Maar dat we er elk moment in ons dagelijks leven mee geconfronteerd kunnen worden is griezelig. Net als de constante terreurdreiging door bomaanslagen. Allemaal even geniepig en laf.
Bron: De Volkskrant
Meer van Magda Heeffer