Het duurde best wel lang voor ik besefte dat ik niet naar tv keek maar eigenlijk gewoon staarde naar het toestel dat met een beugel aan de witte muur van de slaapkamer hangt. Slechts even dacht ik aan die bewuste vriendin die me trouwens eens naar dezelfde kliniek bracht voor een opname. Het is een revalidatiecentrum dat ik te lang ontweek, maar waar ik dan toch weer een tijdje zal verblijven. Ik dacht dan vooral aan het lelijke gebouw dat niet alleen mijn tijdelijke thuis zal zijn, maar in een duister en ver verleden ook de plaats was waar ik een serieuze depressie kreeg die enkele jaren zou duren. Hierover schreef ik trouwens al vaak en veel. Dat deed ik trouwens zowel tijdens de geestelijke kwelling en marteling als erna.

Daarbij herinner ik me vooral die ochtend waarin ik gewoon opstond en pas na een tijdje besefte dat ik geen licht meer zag. Alles en iedereen leek wel grauw, grijs en vaak gewoon volledig kleurloos. De hele wereld zag er ineens vaal uit en werd bedekt door een onzichtbare, verduisterende folie. Gelukkig duurde dat slechts enkele weken, maar die voelden natuurlijk aan als jaren. In tegenstelling tot de depressie zelf die echt veel langer duurde, tot ik zelfs dacht dat het nooit zou verdwijnen, veranderen of verbeteren. Het is een periode waarin ik niet alleen veel schreef over seks, maar het daadwerkelijk ook vaak 'deed' en 'had'. Dat een depressie invloed heeft op je seksleven is bekend en dan denken de meesten aan een verminderd libido. Weinig mensen weten echter dat vreemde individuen – zoals ik – dan juist meer seks willen, zoeken en hebben omdat het je (tijdelijk) beter kan doen voelen. Maar daarover is elders genoeg te lezen en daar ga ik het hier en nu dus niet over hebben. Tegenwoordig leid ik in ieder geval al een tijdje een aseksueel leven en heb ik (nog) niet het gevoel iets te missen.

Alles draait dus eigenlijk om de zoektocht naar een goed evenwicht tussen een gezond lichaam in een gezond geest. Niet evident in mijn geval want 'mens sana in corpore sano' met dat lijf van me dat nooit gezond zal zijn, is moeilijk of misschien zelfs onmogelijk!

Bovendien ben ik voor (te)veel mensen altijd al een vreemde jongen of vogel geweest. Alles heb ik al gehoord over me. Zo zou ik een zonderling zijn, een rare en zelfs een idioot of 'nerd'. Ik vind mezelf nochtans vrij normaal en kan echt niet vliegen. En u?