8 maart 2021
Van een fiets denk ik niets
Van een fiets denk ik niets. Ik vraag me niet af of die van het goede model is, stijl heeft, de juiste kleur heeft, of voldoende verzorgd is. Een fiets dient om te fietsen. Van een auto denk ik ook niets, als hij maar rijdt. Ik heb geen idee waar mensen naar kijken als ze auto's bewonderen. Maar ik heb er dan ook geen, en ik kan niet autorijden. Dus als ik iets wil zeggen over Demi Moore en haar gezicht, kies ik toch beter voor een vergelijking met de fiets.
Demi Moore werd een paar weken terug het mikpunt van spot toen ze op de catwalk verscheen ter gelegenheid van de Fashion Week. “"Ze is te ver gegaan met haar chirurgie, ze heeft meer plastic in haar wangen dan in heel de oceaan, ze had zichzelf waardig moeten laten verouderen, haar verschijning is verontrustend, de plastisch chirurg die haar ingrepen heeft gedaan moest zijn vergunning kwijtraken, ze was vroeger nog wel zo mooi!" De keuze om aan haar gezicht te laten sleutelen werd geproblematiseerd, ook door vrouwen. Wie wilde kon uren zoekmaken met scrollen doorheen betogen over schoonheidsidealen, externe druk, aantrekkingskracht en schaamte.
Ieder jaar met Vrouwendag maak ik me een goed voornemen. Ik doe of laat iets voor één jaar, en als dat meevalt bestendig ik mijn nieuwe gewoonte. Een tiental jaar terug was mijn voornemen om niet meer te strijken. Dat lukte goed. Ik heb sindsdien niet meer gestreken en ik kan het iedereen aanbevelen. Recenter heb ik me voorgenomen niet meer te koken. Ik zorg in ons huishouden voor de omkadering, en ik heb een man en volwassen kinderen. Als zij de potten niet op het vuur zetten, heb ik hen duidelijk gemaakt, dan valt er niets te eten. Ook dit voornemen is bestendigd en strekt tot aanbeveling.
Mijn voornemen voor Vrouwendag van dit jaar is om als het over iemands uiterlijk gaat niets meer te vinden. Ik neem niet langer de maat, zeker niet van vrouwen. Ik zal nog wel zien dat iemand is veranderd, maar ik zal er geen enkele bedenking meer bij hebben. Al het achten, dunken en oordelen laat ik voortaan achterwege. Dat zal, zo vermoed ik, niet alleen mijn eigen blik verlichten, maar ook de ander ten goede komen. Dit voornemen heeft wel een klein nadeel. Ik zal niet langer kunnen zeggen dat een jurk flatteert, dat iemand er jong uitziet voor haar leeftijd, dat een haarkleuring goed gelukt is en bovenal: ik ga niet meer schrijven 'Wat blijf je toch knap!' onder een foto op Instagram. Dat kan een verlies lijken, maar tja, niets vinden is niets vinden, en ook een compliment over iemands uiterlijk werkt normerend. Ik zal natuurlijk altijd nog wel een bloemetje gooien op tijd en stond, maar dat zal gaan over wat iemand doet of zegt, niet over uiterlijkheden. Naar iemands verschijning zal ik kijken als naar het uitzicht van mijn fiets: volstrekt neutraal. Als ik me daar een jaar in bekwaam, zal het misschien een vaardigheid worden als een ander, die ik niet meer verleer, zoals fietsen. Dan schrijf ik u opnieuw om dit aan te bevelen.
_Internationale Vrouwendag 2021
Bekijk hier de andere bijdragen ter gelegenheid van de Internationale Vrouwendag 2021.
Meer van Anne Provoost