31 augustus 2021
Treinrit met Goedele Liekens
De wetenschap van seksualiteit, ook wel seksuologie genoemd, is eigenlijk de koppeling van verschillende disciplines. Als domme jongen denk ik dat het eigenlijk niet meer is dan een aaneenschakeling van zaken die we al weten en kennen van andere – 'serieuze' – wetenschappen zoals biologie, geneeskunde en antropologie. In geen geval wil ik het met mijn beperkte inzichten hebben over het inhoudelijke van deze discipline(s). Al wat ik kan en wil zeggen, is gewoon dat ik nooit zal weten en begrijpen waarom iemand een seksuologe zou raadplegen.
De bekendste seksuologe van mijn generatie is Goedele Liekens. Onlangs las ik ergens iets van en over haar. In een krantenartikel had ze het over iets dat ik eigenlijk al langer wist en vroeger meer dan nu zelf heb geroepen. Haar stem als Bekende Vlaming is echter luider. Hopelijk zal ze dan ook gehoord worden, maar ik betwijfel toch of dat iets zal veranderen. Mensen blijven immers zeer menselijk en daar hoort achterlijkheid gewoon bij!
Het komt er eigenlijk op neer dat iemand met een ziekte of aandoening – kanker in haar geval, MS in het mijne – minder of zelfs helemaal niet meer leuk of aantrekkelijk is. Nochtans was ik dat in het verleden echt wel. De kans is zeer groot dat ik nu enorm pretentieus en misschien ook narcistisch overkom, maar ik heb echt een leuk snoetje. Het is een geluk bij mijn geboorte, zoek er niets meer of anders achter a.u.b.! Ik vrees zelfs dat iedereen dat denkt over zijn of haar uiterlijk. Ook gezonde, maar aartslelijke mensen die natuurlijk wél een leuke vriendin hebben. Maar ik moet met dat belachelijk mooi snoetje van me elke avond telkens weer alleen in bed kruipen. Zou dus véél liever gezond en aartslelijk zijn, hoor!
Toch ben ik door mijn ziekte alleen al monsterlijk en onaantrekkelijk. Bovendien tekende iemand het op mijn voorhoofd terwijl ik sliep. Iedereen kan het blijkbaar zien, behalve ikzelf. Die fictieve lichaamsbeschildering stoot mensen af. Een Franstalige lotgenote zei het ooit anders tegen me: 'tu as raté le train!'. Ik heb dus blijkbaar een trein gemist. Waarschijnlijk was het de trein waarop ook Goedele Liekens zat, maar ik kan, zoals wel vaker het geval is, ook nu weer verkeerd zijn natuurlijk. Nee, serieus, ik denk dat ze bedoelde dat ik mijn kans(en) verkeken heb en nu alleen zal blijven. Te laat, dus. Het had mijn bijnaam kunnen geweest zijn, want ik lijk tegenwoordig wel overal en altijd te laat.
Mijn laatste vriendinnetje, iemand die ik nog enkel in mijn hoofd ontmoet en hoor, haatte me. Dat had ik natuurlijk niet meteen door. Eigenlijk ook niet wanneer ik op een avond met haar aan het bellen was en ineens een hevige pijnaanval kreeg waardoor ik letterlijk in tranen uitbarstte. De vochtige druppels die over mijn wangen rolden, maakten de aangezichtspijn alleen maar erger en dat kon ze natuurlijk horen. Ik daarentegen, hoorde haar sindsdien niet meer! Alsof zij diegene was die het onzinnige lijden niet aankon. Ze koos er zelfs voor niets van zich te laten horen of weten wanneer ik in een ziekenhuis terechtkwam om die pijn operatief te laten behandelen. Pas dan besefte ik dat ze me niet graag had. Weer dik te laat, dus.
De pijn verdween even, maar laat zich ondertussen weer af en toe voelen. Die trein met of zonder Goedele Liekens – ik zal het wellicht nooit weten – is al lang weg. Dat snoetje van me is door ouderdom niet zo mooi meer en de tijd, wel, die vernietigt nog steeds alles. Toch blijf ik alles weer hardnekkig opbouwen. Dat probeer ik tenminste toch, maar lukt me niet meer alleen. Daarvoor heb ik dus hulp nodig. Misschien toch maar best eens onder andere een seksuologe zoals Goedele Liekens opzoeken? Maar ik overdrijf waaarchijnlijk weer, want ik denk eigenlijk dat niemand me kan helpen. En u?
Adil Fraihi met Goedele Liekens