11 april 2023
COLS. De mooiste beklimmingen in Europa.
Dit mooie, zware boek is duidelijk niet bedoeld om mee op reis te nemen. Je gebruikt het ter inspiratie voor de fietstocht van je dromen, of je zit ermee in de zetel en fietst in je dromen.
De afbeeldingen zijn meestal in kleur en ter grootte van een volledig blad en af en toe zelfs over twee bladzijden verspreid. Het is dus voornamelijk een kijkboek. Michael Blann legt in zijn voorwoord uit dat zijn liefde voor het wielrennen en zijn passie voor fotografie de doorslag gaven om de mooiste beklimmingen van Europa te fotograferen en daar een boek van te maken. Redactrice Osborne voegt er nog een inleiding aan toe waarin we lezen hoe wielrennen en bergpassen overwinnen aan elkaar verbonden zijn. De wielrenner - professioneel of amateur - steekt hart en ziel in de beklimming. Het is inderdaad niet alleen een fysieke uitdaging. Er is ook het gevoel van afzien en jezelf overwinnen in de strijd met de helling. De wielersport wordt hoe langer hoe populairder en de bergen trekken coureurs aan uit alle hoeken van de wereld.
Frankrijk krijgt de meeste aandacht
Frankrijk heeft drie hoofdstukken: de noordelijke en de zuidelijke Alpen en de Pyreneeën. Bij Spanje vinden we ook de Teide op Tenerife en in Mallorca zijn er twee routes. Italië heeft de Dolomieten en de Alpen. In Oostenrijk en Zwitserland beklimmen we (in gedachten) bekende cols, zoals de Gotthardpass.
Er valt ook wat te lezen: 19 renners vertellen over hun ervaringen. De naam Eddy Merckx valt al op p. 14 bij de eerste verteller, Bernard Thévenet. Hij was degene die de vijfvoudige Belgische overwinnaar van de Tour de France klopte in 1975. De Col d'Izoard met zijn beklimmingen boven de 2000 m was een belangrijk ijkpunt en dus krijgen we die ruige, barre klim over drie bladzijden verspreid te zien. Allan Peiper vertelt dan weer over het meest gênante moment van zijn carrière en dat heeft met zijn tanden te maken. Verder komen er nog grote vedetten als Basso en LeMond aan het woord.
Frankrijk heeft drie hoofdstukken: de noordelijke en de zuidelijke Alpen en de Pyreneeën. Bij Spanje vinden we ook de Teide op Tenerife en in Mallorca zijn er twee routes. Italië heeft de Dolomieten en de Alpen. In Oostenrijk en Zwitserland beklimmen we (in gedachten) bekende cols, zoals de Gotthardpass.
Er valt ook wat te lezen: 19 renners vertellen over hun ervaringen. De naam Eddy Merckx valt al op p. 14 bij de eerste verteller, Bernard Thévenet. Hij was degene die de vijfvoudige Belgische overwinnaar van de Tour de France klopte in 1975. De Col d'Izoard met zijn beklimmingen boven de 2000 m was een belangrijk ijkpunt en dus krijgen we die ruige, barre klim over drie bladzijden verspreid te zien. Allan Peiper vertelt dan weer over het meest gênante moment van zijn carrière en dat heeft met zijn tanden te maken. Verder komen er nog grote vedetten als Basso en LeMond aan het woord.
Col de la Bonette
202 afbeeldingen in kleur
De afbeeldingen onderscheiden zich van uw of mijn vakantiekiekjes. Blann illustreert ongelooflijk goed de eenzaamheid van een beklimming, het desolate ruige landschap, of de hysterie van de hordes toeschouwers die op de Mont Ventoux staan. De meeste foto's zijn panorama's omdat die het beste de haarspeldbochten en de grootsheid van de onverschillige natuur laten zien. Mooi detail: heel dikwijls zien we een onooglijk figuurtje dat op twee wielen bergop zwoegt of bergaf raast. De foto's zijn het belangrijkst, de teksten horen erbij.
De afbeeldingen onderscheiden zich van uw of mijn vakantiekiekjes. Blann illustreert ongelooflijk goed de eenzaamheid van een beklimming, het desolate ruige landschap, of de hysterie van de hordes toeschouwers die op de Mont Ventoux staan. De meeste foto's zijn panorama's omdat die het beste de haarspeldbochten en de grootsheid van de onverschillige natuur laten zien. Mooi detail: heel dikwijls zien we een onooglijk figuurtje dat op twee wielen bergop zwoegt of bergaf raast. De foto's zijn het belangrijkst, de teksten horen erbij.
Cols Franse Alpen stijgingspercentages
Toemaatje
Er wordt geëindigd met biografieën van de renners die hun verhaal vertellen en van het team dat achter de uitgave van dit boek stond. In een register vinden we de namen van renners en van de cols terug. Dan volgen 6 topografische kaarten met een legende die verwijst naar hun geografische ligging. Wat elke wielrenner zal interesseren: er wordt afgesloten met een overzicht van maximale hoogte, lengte, hoogteverschil, gemiddeld en maximaal stijgingspercentage en dat voor meer dan 40 cols. Deze herziene editie is uitgebreid met 16 nieuwe beklimmingen.
Ik ken al zeker twee amateurwielrenners die ik met dit boek heel blij kan maken!
Gerda Sterk
Meer van Gerda Sterk
Er wordt geëindigd met biografieën van de renners die hun verhaal vertellen en van het team dat achter de uitgave van dit boek stond. In een register vinden we de namen van renners en van de cols terug. Dan volgen 6 topografische kaarten met een legende die verwijst naar hun geografische ligging. Wat elke wielrenner zal interesseren: er wordt afgesloten met een overzicht van maximale hoogte, lengte, hoogteverschil, gemiddeld en maximaal stijgingspercentage en dat voor meer dan 40 cols. Deze herziene editie is uitgebreid met 16 nieuwe beklimmingen.
Ik ken al zeker twee amateurwielrenners die ik met dit boek heel blij kan maken!
Gerda Sterk
