7 februari 2023
Een van de goeie – Aflevering 7: Yannis Derbali
'Da's een van de goeie': een uitspraak die bekend in de oren klinkt wanneer we spreken over Belgen met een migratieachtergrond die 'goed geïntegreerd' zijn – of toch, handelen en leven zoals van 'een echte Belg' verwacht wordt. In haar podcastreeks 'Een van de goeie' gaat Nadia Kara in gesprek met acht Belgen met een migratieachtergrond.
Voor de voorlaatste aflevering heeft Nadia Kara Yannis Derbali uitgenodigd. Belgo-Tunesiër Yannis is celhoofd duurzame ontwikkeling op het kabinet van de minister van Klimaat en zet zich al heel zijn leven in voor het milieu. Fan van dEUS, opgevoed als moslim, liefhebber van talen, heeft Yannis beide kanten van zijn identiteit omarmd.
Lees hier de algemene inleiding tot de reeks.
Yannis groeide op in de Antwerpse rand met zijn twee broers en merkte al heel vroeg dat hij niet was zoals zijn klasgenoten. Hij vertelt: 'Ik had een vriendje dat heel blond was. Ik kwam op een dag thuis en zei tegen mijn mama: 'Ik wil wit zijn, zoals Maarten'.' Zoals bij anderen was zijn drang om erbij te horen toen sterker dan de zin om zich in zijn Tunesische cultuur te verdiepen. Dit veranderde toen hij ouder werd en ontdekte dat zijn origines hem ook konden helpen om zich te differentiëren. Toen begon hij zijn roots te onderzoeken, en leerde hij ook meer over kolonialisme en racisme. 'Once you see it, you can't unsee it', vat hij samen. Eenmaal je jezelf begint te verdiepen in de geschiedenis van onze wereld en de verhalen rond migratie, begin je systemen te zien die, vandaag nog steeds, racisme in stand houden. Het soort kennis waar je alleen activistisch van kan worden.
Omwille van zijn job moet Yannis er wel op letten om zich altijd diplomatisch uit te drukken. 'Ik ben niet erg verbaal', geeft hij toe. 'Radicale mensen vinden soms dat ik te zacht ben, maar op mijn werk percipiëren ze mij wél als een activistisch iemand.' De politieke wereld is al niet evident om in te navigeren voor iemand van kleur: je leeft onder een loep en je voelt je soms impliciet verplicht om te presteren, om je voor te doen als een van de goeie. 'Ik moet opletten voor bepaalde zaken, zoals op tijd komen, mijn kleding verzorgen … Ik zou niet moeten aankomen met vuile schoenen bijvoorbeeld. Huidskleur speelt altijd een onbewuste rol in de manier waarop mensen je percipiëren.'
In het verleden heeft Yannis voor de Verenigde Naties in Nairobi en in New York gewerkt. Is het daar heel anders? 'In Nairobi zien mensen mij als wit: dat begrijp ik ook. In New York merkten ze al meer dat ik gemengde roots had, maar dat is zo een diverse stad, mensen hebben meer iets van whatever.' Iemand die in België direct opvalt als Noord-Afrikaans, zal dus anders gepercipieerd worden in verschillende plekken rond de wereld. Als je je over racisme inleest, zal je deze zin vaker tegenkomen: 'race is a social construct', een rekbaar begrip. De hokjes die we creëren, hoe we mensen categoriseren, zijn zaken die heel erg afhankelijk zijn van de context, en dat maakte Yannis mee toen hij op andere continenten woonde. 'Het komt natuurlijk door de geschiedenis, door wat we meedragen … het doet gewoon heel veel nadenken.'
Yannis is iemand die veel nadenkt, en die veel relativeert. Zich bewust van zijn privileges, vindt hij het belangrijk om naar racisme te kijken met een intersectionele bril: 'ik ben een man, ik ben cisgender, ik ben hetero … dus het racisme dat ik meemaak vind ik zachter dan bijvoorbeeld een zwarte trans persoon, of een zwarte vrouw'.
In deze aflevering delen Yannis en Nadia ook hun gevoelens over het niet spreken van Arabisch, het bewust opvoeden van mixed kinderen en het respecteren van safe spaces.
_Een van de goeie – Aflevering 7: Yannis Derbali
Klik hier om de aflevering via jouw favoriete podcastplatform te beluisteren.
Meer van Nadia Kara