8 december 2021
Van vrouwen en zout
Vijf generaties Latijns-Amerikaanse vrouwen die ervoor kiezen hun waarheid te vertellen, in een wereld waar hun het zwijgen wordt opgelegd.
Het verhaal van Maria Isabel, Dolores, Carmen, Jeanette, Ana, Maydelis, vrouwen uit verschillende tijdsperiodes (1866, 1954 en na 2000) uit verschillende landen (Cuba, Mexico, El Salvador, USA ), allemaal met een Zuid-Amerikaanse achtergrond, geconfronteerd met “machismo” waarop ze elk een eigen oplossing vinden, allemaal met een migratieverhaal en soort “geheim”. In de loop van het verhaal kom je meer te weten hierover en wordt ook het verband tussen de verschillende vrouwen duidelijk.
Het verhaal wordt niet chronologisch verteld, de verschillende vrouwen komen aan het woord over hun verhaal, hun ideeën, gevoelens bij wat er gebeurt. Soms wordt hetzelfde verhaal vanuit verschillende standpunten verteld. Op de achtergrond spelen de grote feiten van de geschiedenis zich af.
Het verhaal wordt meeslepend geschreven zodat je het meebeleeft: het werken in de sigarenfabriek in Cuba, het oversteken van de grens tussen USA en Mexico, de opvangcentra voor migranten, het wonen in de achterbuurten van Miami. De ironische beschrijving van het gedrag en de conversaties over de toeristen op Cuba, beschreven door Maydelis, een van de personages, vond ik heel herkenbaar.
Goed geschreven, spannend! Je moet er je gedachten wel bijhouden want het is soms wat chaotisch door het verspringen van het ene personage naar het andere, van het ene land naar het andere, van de ene periode naar de andere periode.
Veerle Deconinck
Meer van Veerle Deconinck
Veerle Deconinck
