13 juli 2022
Wandelen, een filosofische gids
Ik draag dit boek op aan alle wandelaarsters.
Er volgen 12 regels met vermelding van vrouwelijke wandelaars, meestal met naam en toenaam, maar Gros maakt er geen feministisch boek van, integendeel, verder worden er nauwelijks vrouwen vermeld. We lezen wél dat beroemde mannen zoals Rimbaud, Nietsche, Gandhi en Kant wandelende denkers waren. Ze gebruikten het wandelen om ideeën op te doen, maar - mijmert Gros - elke wandelaar kan zich verbonden voelen met de natuur, tot rust komen en het bewegen appreciëren.
Wandelen is geen sport
Dat gegeven maakt hij duidelijk in de inleiding. Er zijn geen punten te winnen, er is geen geld mee gemoeid, je hebt enkel je twee benen nodig. En vertraag! Ga naar buiten! Werp de dagelijkse zorgen van je af en richt je op het landschap, neem genoegen met primitieve overnachtingsmogelijkheden, proef van de vrijheid.
Dat gegeven maakt hij duidelijk in de inleiding. Er zijn geen punten te winnen, er is geen geld mee gemoeid, je hebt enkel je twee benen nodig. En vertraag! Ga naar buiten! Werp de dagelijkse zorgen van je af en richt je op het landschap, neem genoegen met primitieve overnachtingsmogelijkheden, proef van de vrijheid.
De ultieme vrijheid
Die wordt enkel gegeven aan de wandelaar die afstand doet van alles en deze bewustwording duurt meestal maar een moment. Ideaal is het alléén wandelen of met een maximum van 6 tot 7 personen, vooropgesteld dat ieder een eigen ritme volgt. Wandelen is verloren tijd als je focust op de productie van rijkdommen, maar voor de auteur is het profijt aanzienlijk. Dit idee toont hij o.a. aan in zijn bedenkingen over Thoreau, schrijver van het magische "Walden".
Rennen is niet wandelen. Gros toont het verschil aan tussen bezweet en buiten adem stoppen met rennen en het stilstaan tijdens het wandelen om het landschap "op te snuiven".
Die wordt enkel gegeven aan de wandelaar die afstand doet van alles en deze bewustwording duurt meestal maar een moment. Ideaal is het alléén wandelen of met een maximum van 6 tot 7 personen, vooropgesteld dat ieder een eigen ritme volgt. Wandelen is verloren tijd als je focust op de productie van rijkdommen, maar voor de auteur is het profijt aanzienlijk. Dit idee toont hij o.a. aan in zijn bedenkingen over Thoreau, schrijver van het magische "Walden".
Rennen is niet wandelen. Gros toont het verschil aan tussen bezweet en buiten adem stoppen met rennen en het stilstaan tijdens het wandelen om het landschap "op te snuiven".
Zwaartekracht
De vertaalster gebruikt "lopen" en "wandelen" als tegengestelden van "rennen". "Lopen is niet de zwaartekracht te vlug af zijn, lopen is zich geen illusies maken over zijn lot, maar het dragen door zich aan de zwaartekracht bloot te blijven stellen"(p.87). In een mooie, soms poëtische taal bezint Gros zich over wat wandelen hem bijbrengt over het leven, over de stilte, het wegvallen van het geklets: "Maar dat geluid is vooral taalverkwisting. Alles in de wereld van werk, vrije tijd, reproductie en consumptie heeft een woord dat ermee overeenkomt. Onze taal wordt in stukken gesneden langs het profiel van gefabriceerde zaken, voorspelbare handelingen, genormaliseerd gedrag, aangeleerde houdingen." (p.117). Een ander voorbeeld van filosofische gedachten in mooie taal uitgedrukt, vinden we in het hoofdstuk "Dankbaarheid". "Onder hun blik ligt het skelet van het landschap, niet het bloed. De gehaaste toerist en de taaie wandelaar zien niet hetzelfde. De ene registreert. De ander is dankbaar en laat zich gaan."
De vertaalster gebruikt "lopen" en "wandelen" als tegengestelden van "rennen". "Lopen is niet de zwaartekracht te vlug af zijn, lopen is zich geen illusies maken over zijn lot, maar het dragen door zich aan de zwaartekracht bloot te blijven stellen"(p.87). In een mooie, soms poëtische taal bezint Gros zich over wat wandelen hem bijbrengt over het leven, over de stilte, het wegvallen van het geklets: "Maar dat geluid is vooral taalverkwisting. Alles in de wereld van werk, vrije tijd, reproductie en consumptie heeft een woord dat ermee overeenkomt. Onze taal wordt in stukken gesneden langs het profiel van gefabriceerde zaken, voorspelbare handelingen, genormaliseerd gedrag, aangeleerde houdingen." (p.117). Een ander voorbeeld van filosofische gedachten in mooie taal uitgedrukt, vinden we in het hoofdstuk "Dankbaarheid". "Onder hun blik ligt het skelet van het landschap, niet het bloed. De gehaaste toerist en de taaie wandelaar zien niet hetzelfde. De ene registreert. De ander is dankbaar en laat zich gaan."
Ode aan het wandelen
Dit fraai uitgegeven boek is een nieuwe, geïllustreerde editie. In 33 hoofdstukken (waaronder 8 nieuwe) legt de auteur zijn overpeinzingen over eenzaamheid, eeuwigheid, stilte, vrijheid, traagheid en vele andere aan ons voor. Hij herhaalt zich, zoals het wandelen zelf een herhaling is van steeds dezelfde beweging. De lectuur stemt tot nadenken én tot wandelen!
Hij sluit af met Noten en Bronnen.
Gerda Sterk
Dit fraai uitgegeven boek is een nieuwe, geïllustreerde editie. In 33 hoofdstukken (waaronder 8 nieuwe) legt de auteur zijn overpeinzingen over eenzaamheid, eeuwigheid, stilte, vrijheid, traagheid en vele andere aan ons voor. Hij herhaalt zich, zoals het wandelen zelf een herhaling is van steeds dezelfde beweging. De lectuur stemt tot nadenken én tot wandelen!
Hij sluit af met Noten en Bronnen.
Gerda Sterk
Nederlandse vertaling 2013, 2022: Liesbeth van Nes
Oorspronkelijke titel: Marcher, une philosophie
Meer van Gerda Sterk
Oorspronkelijke titel: Marcher, une philosophie
