Yamina Krossa
Paul Van Aelst
Non-fictie
  • 373 keer bekeken
  • minuten leestijd
  • Reacties

Waardering

22 april 2024 Ik kan niet netwerken, maar ik wil het wel
Het eerste wat opvalt aan dit boek is dat er wel heel veel pagina’s zonder tekst in staan. De rode draad doorheen het werk en het engagement van de auteur Yamina Krossa is mogelijkheden scheppen. De samenstelster van dit werk overwon borstkanker en die mentale weerbaarheid gebruikt ze in projecten die kansen geven aan wie het moeilijk heeft.
Studio Maria, die als medeauteur op het kaft vermeld staat is samengesteld uit twee Liesbeth’en. Het is een creatieve hub waar alles wat fijn is, kan waargemaakt worden. Liesbeth Haesevoets neemt marketingstrategie, branding trajecten, campagnes en ontwerpwerk voor haar rekening. Liesbeth Talboom is de schrijvende helft van Studio Maria.
Yamina Krossa is de bezielster van de vzw Benetiet, die sinds 2015 twee jaar lang heeft gelobbyd om borstreconstructies met eigen weefsel bij zowel preventieve ingrepen als tijdens kankerbehandelingen volledig terugbetaald te krijgen. Krossa richtte de organisatie op na haar eigen kankerbehandeling en borstamputaties in 2013. Ze hielp daarna via fondswerving meer dan 30 vrouwen om geld in te zamelen voor hun operaties. Daarover schreef ze in haar boek: “Laat je net-werken: inner crowdfunding voor iedereen”.
De kracht van het netwerk, dat is de rode draad doorheen dit inspirerend verhaal. Volgens Krossa loont investeren in een uitgebreid netwerk. Een netwerk dat een actief proces is voor het leggen en onderhouden van contacten met anderen. Het doel is het verwezenlijken van persoonlijke, professionele of sociale doelen.
Ik kan niet netwerken, maar ik wil het wel is de neerslag van de bevindingen van de drie auteurs bij het ontwikkelen van hun zeer uitgebreid netwerk. De titels van de zeer korte hoofdstukjes doen denken aan de leuzen die vroeger werden verspreid door de “Bond zonder naam”. Ook met de uitwerking ervan – telkens ongeveer iets meer dan één pagina – worden steevast open deuren ingetrapt. Door nu en dan een Engels woord of uitdrukking in de tekst te verwerken, trachten zij het geheel een wetenschappelijke allure te geven.
Er worden heel wat praktijkgevallen beschreven. Die zijn echter gezet in een klein, moeilijk leesbaar lettertype. Daarbij komt nog dat ze soms afgedrukt staan op een donkergekleurde achtergrond wat de leesbaarheid helemaal niet bevordert.

Ik kan niet netwerken, maar ik wil het wel is een werkje waarvan er 13 in een dozijn gaan.
 
Paul Van Aelst
Yamina Krossa
Paul Van Aelst
Non-fictie
-
_Paul Van Aelst - Recensent
Meer van Paul Van Aelst

_Van zelfde auteur

_Nieuwste recensies

Bekijk alle nieuwe recensies