Leen Huet
Sophia De Wolf
Non-fictie
  • 1662 keer bekeken
  • minuten leestijd
  • Reacties

Waardering

8 januari 2022 Oud papier
Als het voor een gretige lezer al geen klein drama is dat er veel boeken uitgegeven worden, dan herinnert kunsthistorica Leen Huet er op de koop toe nog eens aan dat er in tweedehandsboekhandels en antiquariaten heel wat ondergesneeuwde parels te vinden zijn. Haar persoonlijke al dan niet toevallige vondsten resulteerden in columns die al eerder gepubliceerd werden in ‘Dietsche Warande & Belfort’ en ‘De Morgen’ sedert 1994.
De teksten van Huet voeren de lezer mee naar lang en minder lang vervlogen tijden. De gevarieerde inkijk in zowel de zeden en gewoonten als de literaire neerslag ervan, wekken de nieuwsgierigheid op en zetten aan om ook eens aan  heel oude uitgaven leestijd te besteden. Bekende en minder bekende personen uit het verleden worden uit de vergetelheid gehaald. Zowel de personages als de auteurs wekken belangstelling op, al zal de grootte van die interesse ongetwijfeld afhankelijk zijn van persoonlijke voorkeuren. Het ene verhaal is boeiender dan het andere. En dat is niet altijd gelijklopend met de bekendheid van de protagonisten. Al valt het niet te ontkennen dat het levensverhaal van Casanova gretiger wegleest dan de samenwerking van inquisiteurs Institoris en Sprengers. Grasduinen is dus mogelijk. Het zal zichzelf uitwijzen welke tekst de literatuurliefhebber prikkelt om meer over het onderwerp te willen weten. Waarom zitten er in ‘Eline Vere’ van Louis Couperus verwijzingen naar de schrijfster van ‘A dog of Flanders’? Zal je eindelijk toch eens Virginie Loveling lezen? Hoe ervaarden vrouwen hun eigen tijd en op welke wijze vertolkten ze, op verschillende wijzen, hun meesterschap?
Het boek biedt een beperkte maar voldoende boeiende inkijk in een aantal levens  uit vroegere tijden. Het geeft de lezer een flitsende blik achter de geschiedenis. De tijd en gebeurtenissen die je kent van de naakte feiten krijgen een menselijk kantje. Tof is ook dat de auteur meegeeft waar ze de beschreven boeken op de kop tikte. Voor Leen Huet, die ook filosofe is, is vinden belangrijker dan zoeken. Dat vond Casanova ook, hij zocht nooit - strakke methodiek zou de amoureuze zaak maar bederven.
Het wordt weer eens duidelijk dat  gevoelens van alle tijden zijn, enkel normen verschillen. Waardoor het eveneens helder en zonneklaar is dat je uit verhalend proza heel wat kan leren, of ze nu recent is of ‘gedateerd’.

De uitgave heeft de gedaante van een leuke uitgebreide versie van de literatuurlijst uit de humaniora. Waarop niet alles interessant leek of was, maar waar iedereen naargelang de eigen voorkeur wel zijn gading vond. Het boek verraadt Huets liefde voor literatuur en is ontegensprekelijk een oproep om ‘oud papier’ niet links te laten liggen.

Sophia De Wolf
Leen Huet
Sophia De Wolf
Non-fictie
Recensent
_Sophia De Wolf Vrijwilliger bij het Huis van de Mens Zottegem
Meer van Sophia De Wolf

_Van zelfde auteur

_Nieuwste recensies

Bekijk alle nieuwe recensies