Jean-Marie Dedecker
Marc De Bock
Non-fictie
  • 1090 keer bekeken
  • minuten leestijd
  • Reacties

Waardering

3 maart 2022 Ik krijg altijd* gelijk *te laat
Jean-Marie Dedecker (Nieuwpoort, 13 juni 1952) hoeft eigenlijk niet voorgesteld te worden: hij is bij het grote publiek genoegzaam bekend. Van 1981 tot 2000 was hij een succesvol judocoach. Reeds vele jaren is hij ook een omstreden politicus.
Als auteur is hij bekend met publicaties zoals onder meer “Rechts voor de raap”,  “Hoofddoek of blinddoek? De migratie ontsluierd”, “De aarde warmt op en de geesten verhitten”, “Geen blad voor de mond”. Zeven jaar geleden begon hij wekelijkse columns voor Knack.be te schrijven. Dit boek bundelt bijna honderd van die columns, verspreid over een periode van 20 juli 2019 tot 20 september 2021.
Sommige bijdragen zijn wat gedateerd maar toch in hun oorspronkelijke vorm behouden gebleven, omdat de inhoud belangrijker is dan het moment waarop ze geschreven zijn. Als toemaatje heeft hij het boek ingeleid met een nieuw, uitgebreid en boeiend essay over de klimaatproblematiek. Vier columns zijn open brieven gericht aan bekende politici: Jean-Claude Juncker, Conner Rousseau, Joël De Ceulaer en Theo Francken.
Dedecker’s schrijfstijl bestaat bijna onophoudelijk uit meesterlijke zinsconstructies, gekruid met een rijke woordenschat, waarin we zelfs een ganse reeks vindingrijke neologismen ontdekken. Bovendien zijn de columns kort en vlot leesbaar. Dikwijls gevuld met een flinke dosis humor en bijtende ironie. Inhoudelijk deinst hij voor niemand of niets terug, wars van elke vorm van politieke correctheid. Hard maar rechtvaardig, striemend doch eerlijk, en vooral recht voor de raap. Die aanpak bezorgt hem vanzelfsprekend een heleboel voor- en tegenstanders.
De onderwerpen die hij aansnijdt gaan over zowat alles wat Jean-Marie interesseert of ergert. Van ons onderwijs en onze pensioenen, de Brexit, Proximus, het Grondwettelijk Hof, de verkiezingen, het Catalaanse onafhankelijkheidsreferendum in Spanje, het terrorisme, het Belgisch parlement, de bestuurlijke elite, het stekkerautootje, de wereldwijde schuldenberg, het gevangenisbeleid, de digitale maatschappij, de schandalen in het voetbal, geloof en godsdienst, de vrije meningsuiting, de Europese Unie, het waterbeleid, de slaafse volgzaamheid van de Vlamingen, het feminisme, kernenergie en de CO2-uitstoot, enz. tot de coronacrisis.
Niet zelden wordt een column ter ondersteuning afgesloten met een “wijs” citaat van een beroemdheid. “Ik krijg altijd* gelijk *te laat” is prikkelend, provocerend, authentiek en verrassend. Het is een boek dat tot nadenken stemt, en men hoeft de opvattingen van Dedecker helemaal niet te delen om het met plezier te lezen.
En heeft hij (altijd) gelijk? Hij heeft naar mijn mening vaak gelijk met zijn uitvoerig onderbouwde standpunten die voortdurend getuigen van een zeer scherp analytisch vermogen en een onmiskenbare meerwaarde leveren voor het maatschappelijk debat. Hierdoor is hij uitgegroeid tot de populairste Vlaamse politieke columnist van deze tijd. Maar bovenal blijkt dat de auteur een vrijzinnig en vrijheidslievend man is die steeds opkomt voor de belangen van de gewone burger. Niet toevallig ontving hij in 2015 de Prijs voor de Vrijheid van de denktank Libera!

Marc De Bock
Jean-Marie Dedecker
Marc De Bock
Non-fictie
-
_Marc De Bock - Recensent
Meer van Marc De Bock

_Van zelfde auteur

_Nieuwste recensies

Bekijk alle nieuwe recensies