6 oktober 2022
Waar rozen nooit verwelken
Staalesen opent zijn verhaal met een overval op een juwelierswinkel waarbij een toevallige voorbijganger wordt neergeschoten. Enkele maanden later staat er een moeder in het kantoor van Varg Veum, die vertelt hoe bijna 25 jaar geleden haar driejarig dochtertje verdween en sindsdien is ze bezeten van schuldgevoelens en zoekt ze naar wat er gebeurd is.
Hoofdstuk per hoofdstuk graaft Varg in het nooit opgeloste mysterie en ontdekt zelfs een mogelijk verband tussen de overval en de verdwijning van het meisje. Alle ondervraagden lijken iets te verbergen waarover ze zich schamen, maar Varg is een hardnekkige privédetective en dus graaft hij dieper dan de politie 25 jaar geleden. Tussendoor vecht hij tegen zijn eigen demonen: het verlies van een geliefde drie jaren eerder en de strijd tegen de alcoholverslaving, die het gevolg daarvan was.
Thriller of niet
Staalesen neemt de tijd voor lange beschrijvingen: zo leren we op p. 140 een hoop bij over de achterliggende betekenis van straatnamen in Bergen. Welke kamer Veum ook betreedt, we krijgen een sfeerbeeld van de meubels en van wat er aan de muur hangt. We kunnen ons dus de scènes gemakkelijk inbeelden, ook al omdat we precies weten wat de personages aanhebben en hoe ze kijken. Dat wordt allemaal in een prettige, soms literaire taal verwoord. Dat het in Bergen veel regent weten we uit de reisgidsen. Naargeestige druilerigheid is een vast gegeven, zodanig zelfs dat wanneer de zon schijnt dat een half blad beschrijving waard is. De spanning komt vooral van het feit dat de personages iets schandaligs verbergen en dat halverwege het verhaal de maffia opduikt die niet blij lijkt met de speurneus. Geweld is tot een minimum beperkt.
Staalesen neemt de tijd voor lange beschrijvingen: zo leren we op p. 140 een hoop bij over de achterliggende betekenis van straatnamen in Bergen. Welke kamer Veum ook betreedt, we krijgen een sfeerbeeld van de meubels en van wat er aan de muur hangt. We kunnen ons dus de scènes gemakkelijk inbeelden, ook al omdat we precies weten wat de personages aanhebben en hoe ze kijken. Dat wordt allemaal in een prettige, soms literaire taal verwoord. Dat het in Bergen veel regent weten we uit de reisgidsen. Naargeestige druilerigheid is een vast gegeven, zodanig zelfs dat wanneer de zon schijnt dat een half blad beschrijving waard is. De spanning komt vooral van het feit dat de personages iets schandaligs verbergen en dat halverwege het verhaal de maffia opduikt die niet blij lijkt met de speurneus. Geweld is tot een minimum beperkt.
Terje, Håkon, Truls
Staalesen neemt je niet mee op een spannende achtbaan. De waarheid wordt langzaam ontvouwd, zoals je een doos bonbons opent en er telkens één van proeft. Zijn hoofdpersonage is onverbiddelijk als hij de waarheid wil boven halen, maar vol empathie in zijn omgang met de lijdende moeder en de verdrukten van de maatschappij. Alle inwoners van de coöp-bewoning zijn verdacht en het kostte me moeite om de Noorse namen bij de juiste verdachten te kleven, zelfs om me te herinneren of het om mannen of vrouwen ging!
Staalesen neemt je niet mee op een spannende achtbaan. De waarheid wordt langzaam ontvouwd, zoals je een doos bonbons opent en er telkens één van proeft. Zijn hoofdpersonage is onverbiddelijk als hij de waarheid wil boven halen, maar vol empathie in zijn omgang met de lijdende moeder en de verdrukten van de maatschappij. Alle inwoners van de coöp-bewoning zijn verdacht en het kostte me moeite om de Noorse namen bij de juiste verdachten te kleven, zelfs om me te herinneren of het om mannen of vrouwen ging!
Aangeraden
Ga niet af op wat de kaft voorspelt: "thriller, boordevol actie, veel spanning". Aan te raden voor iedereen die van een trage, goed geschreven detectiveroman houdt en van een onvoorspelbare oplossing van het mysterie.
Gerda Sterk
Meer van Gerda Sterk
Ga niet af op wat de kaft voorspelt: "thriller, boordevol actie, veel spanning". Aan te raden voor iedereen die van een trage, goed geschreven detectiveroman houdt en van een onvoorspelbare oplossing van het mysterie.
Gerda Sterk