Het hier besproken werkje Drie Minuten Filosofie situeert zich volledig binnen deze visie. Als vertrekpunt plukt hij een veertigtal quotes uit het werk van belangrijke intellectuelen en kunstenaars uit de Westerse traditie. Deze dikwijls erg mooi geformuleerde wijsheden, vaak met een zeker aforismengehalte, voorziet hij vervolgens van kanttekeningen, commentaren, bedenkingen en verdiepingen vanuit zijn persoonlijke boeddhistisch geïnspireerde levenshouding.

Sommige van zijn inspiratiebronnen zoals Socrates, Aristoteles en Heraclitos hebben zoals de ondertitel het aankondigt ‘oude wijsheden’ verkondigt, maar ook middeleeuwers, renaissance- en moderne auteurs hebben aanleiding gegeven tot zijn boeddhistische bedenkingen en beschouwingen. Statements van de pen van figuren als Orwell, Camus, Hannah Arendt, Simone Weill en Picasso kunnen echter volgens mij wel moeilijk als ‘oude wijsheden’ gecatalogeerd worden.

Voor een lezer die enige kennis heeft van het Boeddhisme kunnen de commentaren tot enkele interessante aha-erlebnissen leiden. Zij kunnen helpen een brug te leggen tussen Oosterse en Westerse denkwerelden

Voor de lezer die helemaal niet vertrouwd is met Oosterse traditionele levensbeschouwingen kan dit eventueel nogal moeilijk overkomen. Een inleidend en/of afsluitend hoofdstukje over de Boeddhistische filosofie was daarom wel erg handig geweest.

De manier waarop Midal dit alles aanbrengt is licht verteerbaar. Het gebeurt pretentieloos. Hij reikt gewoon enkele punten aan die tot het inzicht kunnen leiden dat er alternatieve manieren bestaan om naar het menselijk gebeuren (de dingen des levens!) te kijken. Dit alles gelukkig zonder te vervallen in goedkope huis-, tuin- en keukenfilosofie of psychologie.

Een relatief dun boekje dat misschien best met kleine hapjes gelezen, geconsumeerd en verteerd wordt.